Побрзо, повисоко, посилно!

... или во оригиналот "Citius, Altius, Fortius!". Ова е олимпиското мото кое што важи за сите спортисти.
Не за џабе се рекло: „Во здраво тело - здрав дух“- да се биде спортист е возвишена работа, според мене.

Темава ја замислувам како место каде што ќе можеме да развиеме дискусија за спортистите којшто оставиле белег со своите настапи, но и за оние кои баш и не биле тоа :D, како и за оние чие време допрва доаѓа.

Кажете си ги своите омилени фудбалери, кошаркари, ракометари, тенисери, одбојкари, пливачи, атлетичари....
Некој ви е драг зошто навистина го бива, некој затоа што бил интересен со својата појава, а некого можеби не го сакате затоа што бил добар против вашиот омилен тим. :D

За почеток ќе го спомнам најдобриот кошаркар на сите времиња - еден и единствен - неговото височество Michael Air Jordan! Памтам како ме оставал без сон во финалињата против Јута Џез и Сиетл Суперсоникс и како сум викал во 5 саатот сабајле после погодениот шут во последните секунди.

Би сакал да ви претставам еден од најголемите спортисти на сите времиња за мене.

Мигуел Индуреин ( Miguel Ángel Indurain Larraya) е Шпански велосипедист, роден 16 Јули 1964 г. во Villava, Navarre. висок 188 см. тежок 80 кг.
Тој е феноменален велосипедист и спортист но е и своевиден ФЕНОМЕН.
За спортистите се вели дека „имаат големо срце“ тој буквално има физички ГОЛЕМО срце.
Неговиот кардиоваскуларен систем испумпува 50 л. крв во минута, кај подготвен велосипедист аматер тоа е максимум околу 25 л. во минута.
Пулсот во мирување му е 28-35 во мин. просечен човек има пулс 60-80 во мин.
Преку крвта тој успева и до 7 л. кислород да пренесе низ телото во мин. просекот е од 3-4 л. кислород во мин.
Капацитетот на белите дробови му е околу 8 л. наспроти просекот од 6л. кај другите.

Вози за Шпанскиот клуб Банесто од 1990 г. Победува на Тур д Франс последователно од 1991 до 1995 г. Тој е првиот што успева 5 пати последовтелно да победи на ова најтешко велосипедско натпреврување и само 4-от што воопшто успеал толку пати да победи. Исто така победува и на Џиро д Италија во 1992 и 1993 г. а по победата од 1992 г. го добива и прекарот "Miguelón" или "Big Mig".
Освојувач е на златен медал на Олимпијадата од 1996 г. во Атланта, во дисциплината хронометар ( individual time trial )
Ова всушност е специјалноста на Индуреин и тој беше неприкосновен на тие етапи на хронометар. Во 1992 г. на 65 км. долгиот хронометар на Тоур д Франс заврши со 3 мин. предност пред второпласираниот што дотогаш не беше видено на ова престижно натпреварување.
По настапот на Олимпијадата 1996 г. се повлекува од активно натпреварување и заминува во вечни ЛЕГЕНДИ на овој спорт.
Секогаш ја уживал почитта од остантите натпреварувачи поради неговата скромност и ненамеливост. Тој никогаш не чувствувал супериорност и секогаш даваше максимум.
Поради него го засакав овој исклучително тежок спорт и едно време и почесто возев велосипед. Имав и неколку авантури со велосипед низ Македонија.

Според мене е крајно безобразно и вулгарно тоа што денес се случува со овој спорт.
Од еден убав “витешки“ спорт го претворија во спорт на ЏАНАЦИ.

Вива ла Мигуел.





ПС. Заборвив да кажам дека е светски рекордер со изминати 53,040 км. за еден час.
(Ова се вози на отворено и на најобичен пат)

Интересни податоци за Индураин. Сум чул за него, ама не знаев дека бил и медицински феномен.
А што се случува денес во велосипедизмот? Што е со џанаците? Не сум во тек...

Сакам да кажам нешто околу составот на Чикаго Булс кој освои три титули по ред (96`,97`,98`) во времето кога Мајкл Џордан беше во врвот на својата кариера. Ќе поставам и два клипа од спектакуларното претставување на играчите пред натпреварите.
Го памтам целиот состав, но овде ќе ги спомнам само најдобрите:
Прва петорка:
Скоти Пипен - извонреден кошаркар и најголема поддршка на Џордан. Постигнуваше само 5-6 поени помалку од него, а редовно беше во најдобриот офанзивен и дефанзивен тим на годината.
Денис Родман - најдобриот скокач во лигата. Се однесуваше непримерно, дури и безобразно и беше „лошото момче“ во Чикаго, па и во целата НБА лига.
Лук Лонгли - центарот на Чикаго, кој не оставаше некој посебен впечаток, но работеше многу вредно за сите останати.
Рон Харпер - еден од најдобрите плејмејкери во своето време и одличен асистент.
Мајкл Џордан - секој коментар е излишен. Најдобриот кошаркар на сите времиња.
На клупа седеа: Тони Кукоч (извонредниот Хрват, сигурно го памтите), Стив Кер (најдобриот “тројкаш“ во лигата) итн итн...

Ова што сега сакам да ви го покажам е нешто посебно. Секој тим си имаше своевидно шоу во кое ги претставуваше играчите од првата петорка, а она на Чикаго е запаметено како најдобро досега.
Затемнета сала, огромна врева и жешка атмосфера...Дури и неутрален гледач би се наежил, а камоли навивач на Булси. Не би сакал да сум во кожата на противниците при ова интро... самиот состав на Чикаго изгледа застрашувачки!
И преку ТВ изгледаше фаснинантно, а можам да си замислам како било во салата.
Ме лазат морници секогаш кога го гледам.


Наежувачки, нели?
Во второво видео Тони Кукоч е во првата постава наместо Денис Родман.

Najdobriot kosarkar spored mene e Kobe Bryant!
Kobe Bryant e roden na 23.09.1978 vo Philadelphia, Pennsylvania.
Toj pocnal da igra kosarka na 3 godishna vozrast,koga imal 6godini so semejstvoto se preseluvaat vo Italija kade tatkomu igra profesionalna kosarka,a vo 1991god.se vrakaat nazad vo USA.
Izbran e kako 13 izbor na NBA draftot so sto stanuva prviot kosarkar koj e izbran od sredno uciliste.
Eve nekolku od rekordite i postignuvanjata na Kobe Bryant:
*NBA Slam Dunk Contest champion: 1997(zabivanje)
*NBA Most Valuable Player: 2008
*11-time NBA All-Star: 1998, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008,2009
*2002, 2007 and 2009 All-Star MVP
*NBA regular season leader in:
:*points: 2003 (2,461), 2006 (2,832, 7th in NBA history), 2007 (2,430), 2008 (2,323)
*2nd most points in a Game: 81 (January 22, 2006 vs. the Toronto Raptors) :bravo:
*Gold medal with Team USA, 2007 FIBA Americas Championship
*Gold medal with Team USA, 2008 Summer Olympic Games

* Youngest Slam Dunk champion: (18 years, 175 days), after winning the contest at the 1997 NBA All-Star Weekend.
:cool:

Коби со нов рекорд


Тој го собори рекордот на Меџик Џонсон од 3.710 поени што е деветти резултат во НБА лигата во натпреварите од завршната фаза


Финалистот од минатата година во НБА лигата, тимот на Лос Анџелес Лејкер успешно стартуваше во плејофот, совладувајки ја без проблеми екипата на Јута со 113:100. Најефикасен во редовите на Езерџиите беше Коби Брајант со 24 поени, четири скокови и седум асистенции. Двоцифрен број поени во победничкиот тим постигна и Дерон Вилијамс - 16. Брајант на овој натпревар го собори рекордот на Меџик Џонсон од 3.710 поени што е деветти резултат во НБА лигата во натпреварите од завршната фаза.
-Одиграв одличен натпревар. Нашата одбрана беше толку цврста што не му дозволи на противникот да постигне лесни поени, изјави Брајант.