(Не)Постојаноста на просторот и времето.

Дали некогаш сте размислувале за тоа колку само тоа сме ние ограничени и затворени во некои рамки и се околу нас си го перципираме на начин кој ни е наметнат од да речеме “Авторитети“.

Пример 1.
Времето го мериме со часовници, денови, години... ги планираме нашите обврски идни планови според тоа општо прифатено правило.
Година = 365 дена, Ден=24 часа, 1 Час = 60 мин. 1 Мин. = 60 секунди... Се ова е точно нели, но е валидно само и само овде на земјата и никаде на друго место. Со напуштање на земјината атмосвера нашето сваќање за времето едноставно не важи повеќе. Колку за пример една “година“ (орбитирање околу Сонцето) на Марс трае околу 687 дена.
Пример 2.
Просторот дефиниран со координатниот систем X, Y, Z, e многу практичен и функционален на земјата. Во секое време можеме да си ја определиме местоположбата во однос на некое друго тело во наша близина. Јас од ќошот на канцеларијата сум оддалечен 1 метар во десно, 1 метар напред и седам на столче со висина од 60 см. ( x = 1 m, y = 1 m, z = 0.6 m ако почетокот на координативниот систем е во ќошот нели )
Но ништо од ова не може да се примени надвор од атмосверата на земјата.

Колку само сме во заблуда при посматрањето на поодалечените небесни тела.

Просторот во кој се наоѓаат сите небесни тела зависи и од една друга влијателна а сеуште не доволно запознаена и истражена сила а тоа е ГРАВИТАЦИЈАТА.
Под влијание на гравитацијата просторот се искривува. И така на пример на нас ни се чини дека ние се вртиме во круг околу Сонцето а всушност земјата се движи по права патека во просторот кој што е закривен околу Сонцето (поради неговата голема гравитација), а тоа пак се движи по права патека во просторот закривен околу центарот на нашата галагсија (млечниот пат - со уште поголема гравитација)
Поради овие едноставни факти всушност се доаѓа до заклучокот дека целокупната вселена, космосот, всушност нема крај односно тој е завиткан во самиот себе. Да сме опремени со вселенски брод и патуваме нели кон далечниот космос и' иако мислиме дека одиме се подалеку и подалеку всушност на крај пак би се вратиле на почетната точка.

Ако се помириме со фактот дека просторот во космосот е “лажен“ односно не е таков каков што го перципираме овде на земјата, што станува со времето надвор од земјата.

Секогаш во филмовите се актуелни нели машините за патување низ времето. Дали е можно?
Па и е и не е според мене. Теоријата на релативноста на Ајнштајн ни ја дава насоката на размислување нели, но не ни ги дава сите одговори.
Секое тело што се движи со поголема брзина во однос на друго тело всушност е понапред во времето.
Едноставен пример.
Јас сум со Ферари, Гока е со неговото Југо. (извини Гока ова чисто како пример )
Јас за 20 мин. поминам 100 км, на Гока му треба 1 час да ги помине истите 100 километри. Јас 40 минути сум понапред во иднината на Гока (ги гледам работите 40 минути порано отколку што ќе ги види тој ). (патување во иднината :D )
Колку побрзо се движиме толку “поспоро“ минува времето за нас во однос на другите и доаѓаме до “границата“ на брзината на светлината ( C= 300 000 km/s) И... ???
Според Ајнштајн нели ако успееме да ја достигнеме брзината на светлината „C“ времето за нас всушност би застанало . И пак... И...???

Ај доста е како за вовед. :D
Вие размислете си и ако ви текнува некое вакво “глупо“ прашање или пак имате некаков одговор за понатака (што по „C“ ? ) повелете пишете.
Јас ќе се думам исто .

:D

Со мои лаички и општи познавања од областа на физиката и некои општи познавања од други области, стојам зад тоа дека неможе да се патува низ времето, било да е напред во иднината или назад во минатото.
И да се земе во предвид теоријата на Ајнштајн за тоа дека колку побрзо се движиме, толку поспоро минува времето за нас и да се постигне брзината на светлината ( C= 300 000 km/h), единствено што ќе се постигне е БРЗИНА, а никакво патување во иднина и слично.
Тоа го мислам бидејќи се уште не е дифиниран поимот ИДНИНА, дали е тоа димензија или е нешто друго?
Друг проблем е и доколку се постигне брзината на светлината ( C= 300 000 km/h), дали телото ќе може да ја издржи таа брзина, дали ќе има волумен телото или маса?
Имам и уште многу „глупи“ прашања во однос на оваа тема, ама за сега мислам дека е доволно.

Цитат :

Тоа го мислам бидејќи се уште не е дифиниран поимот ИДНИНА, дали е тоа димензија или е нешто друго?

Ако времето го додадеме како 4-та димензија (на оние три познати просторни) тогаш тоа што за нас е ИДНИНА за некои паралелно на нас може да е веќе МИНАТО . Сите настани и предмети што не опкружуваат се во некој временско-просторен континиум што важи само за нас.
Дали се можни парално од нас (во спротивниот “агол“ на галаксијата) други временско-просторни континиуми?

Одлична тема, ама бара пишување и пишување , а богами и напрегање на мозокот. Едно време бев доста заинтересиран за ваквите прашања, па гледав и доста емисии од таков тип... Ама за да се напише се, треба бајаги време, за ова тема треба да се седне и да се разговара и разговара.....

Неколку работи само, што онака на прва ми доаѓаат: "што после C?"- Се претпоставува, а некои и се обиделе да докажат дека брзината на светлината и не е најголемата, односно „апсолутна„ брзина...најголемата брзина, според некои квантни физичари е далеку поголема, теоретски земено бесконечна. Ова го поткрепуваат со аргументот дека некое тело може да се најде во исто време на две места (бесконечно брзо да ја смени својата позиција) со тоа што ќе ја промени својата структура, од маса во енергија и обратно...малку е незгодно за сфаќање, емисијата што ја гледав дури имаше и експеримент како тоа може да се изведе...и ај, тука би застанал по тоа прашање....

Што се однесува до времето како хронолошки континуитет (не како временската прогноза ), уште позафркната работа... За тоа во некоја друга прилика.

Цитат :

Ова го поткрепуваат со аргументот дека некое тело може да се најде во исто време на две места (бесконечно брзо да ја смени својата позиција) со тоа што ќе ја промени својата структура, од маса во енергија и обратно...малку е незгодно за сфаќање, емисијата што ја гледав дури имаше и експеримент како тоа може да се изведе...и ај, тука би застанал по тоа прашање....

Aко мислиме на истата емисија (што ја гледав јас :roll: ), во експериментот не стануваше збор за “тело“ туку за честичка со големина на фотон (то ти е нешто најмало што може да се замисли ). И ја изведоа онаа позната работа од Стар Трек „ЕНЕРЏАЈЗ“ . Ја префрлија честичката од едно место на друго по пат на енергетско транспортирање. Јас за ова уште првиот пат кога гледав Стар Трек си реков што би било убаво ова да се може, дури и на професорите по физика им образложував “теорија“ како тоа да се направи. :D
Во теоријата се ми беше “логично“ и донекаде можно: дематеријализација на телото (претварање на објектот во бран), транспорт на бранот со брзина на светлината каде сакаш (многу е едноставно) и заглавив на последниот елемент, односно претварањето на бранот во материја. :D
Тука не бев сосема сигурен дали е можно пак да склопиш се како што било. Во спротивно од Југо може и Ферари да ти искочи.

Формулата за енергија на фотон од Ајнштајн Е=m*C2 (масата по брзината „C“ на квадрат) математички нели може да се смени и во m=E/C2 односно да ја пресметаме масата на телото што можеме да ја транспортираме вложувајќи (трошејќи) одредено количество на енергија.
Испаѓа дека ни е потребно енормно големо количество на енергија кое што со денешната технологија не сме во состојба да го создадеме. Кога ќе успееме да ја контролираме „Антиматеријата“ и неа да ја користиме како “гориво“ се би било можно.
Експериментот во Цирих (кој нели не беше успешен) всушност е обид да се создаде „Антиматерија“ . Се крена прашина нели дека тоа е многу опасно по цела планета, можеби и навистина е, но ако не пробаат научниците нема да знаат дали е можно или не, нели. Ако како последоца на нивното “играње“ рокне планетата ј...га повеќе среќа во следниот животен циклус. :D

Мене вакви “дебати“ за вакви теми ми се многу интересни и добри за ментална гимнастика.

Оливер, ако дојдеш на некое од следните дружења, еве ова сега актуелново во Ку-во што ќе биде на пример, со задоволство ќе подебатираме и во живо, да не се замараме со волку пишување.
Поздрав и се надевам ќе се видиме.

Oliver The Macedonian напиша:

Се претпоставува, а некои и се обиделе да докажат дека брзината на светлината и не е најголемата, односно „апсолутна„ брзина...најголемата брзина, според некои квантни физичари е далеку поголема, теоретски земено бесконечна. Ова го поткрепуваат со аргументот дека некое тело може да се најде во исто време на две места (бесконечно брзо да ја смени својата позиција) со тоа што ќе ја промени својата структура, од маса во енергија и обратно...малку е незгодно за сфаќање, емисијата што ја гледав дури имаше и експеримент како тоа може да се изведе...и ај, тука би застанал по тоа прашање....

Условно, доколку се постигне таа брзина, телото во исто време да биде на две места, дали со тоа ќе може да се наруши тој временски континуитет или пак не постои знак на еднаквост помеѓу овие две работи (брзина и временски континуитет)?
Инаку, мое мислење е дека ќе се постигне само брзина, колку и да изнесуваа таа во км/ч или м/ч и слично, а нема да „отидеме“ во иднината.

Цитат :

Инаку, мое мислење е дека ќе се постигне само брзина, колку и да изнесуваа таа во км/ч или м/ч и слично, а нема да „отидеме“ во иднината.

Точно, се сложувам дека не е логично без разлика колку брзо се движиме да отидеме во нашата иднина, туку ќе “отидеме“ во иднината на другите.
Во примерот погоре што го наведов, не отидов јас во мојата иднина туку условно отидов во иднината на Гока.
Времето за НАС ќе минува побавно отколку времето на ДРУГИТЕ, кои не се движат со нашата брзина.

Претпоставката е дека.
Отидеш во орбита со брзина на светлината и се задржиш 1 ден, на земјата условно би поминале 10 год. да речеме.(претпоставка)
Ти си постар само еден ден а сите други се за 10 год. постари кога ќе се вратиш. Ти не си во твојата иднина туку во иднината да другите.
Е а ако ме прашаш како да се вратиш назад немам одговор. :rabbit:

СтончиС напиша:

Времето го мериме со часовници

ПРАШАЊЕ
Од каде знаеме дека часовникот, мислам на оној часовник команднт на сите часовници точно работи, можеби бега или доцни ?
Дали е можно денешново време ( Сега е точно Чет 26 Фед - 11:53 ) некогаш да било 10:53, порди грешка во мерењето на време ?

GokaGrozni напиша:

СтончиС напиша:

Времето го мериме со часовници

ПРАШАЊЕ
Од каде знаеме дека часовникот, мислам на оној часовник команднт на сите часовници точно работи, можеби бега или доцни ?
Дали е можно денешново време ( Сега е точно Чет 26 Фед - 11:53 ) некогаш да било 10:53, порди грешка во мерењето на време ?

Сосема легитимна забелешка. Ама кое и да е ВРЕМЕ ние сами сме си го наметнале и ни важи само овде на земјата.
Не ни прави разлика и да речеме дека денес 0001 година. Кој може да ни противречи. Марсовците си имаат нивно време различно од нашето. :D
Циклусите на Земјата и општо на вселената се сеуште непојмливи за нас. Можеби треба да го земеме како циклус периодот од 12000 години, времето на орбитирање на Сонцето околу центарот на нашата галасија (Млечниот Пат), наместо циклус од 1 година кој е многу “краток“ во глобални вселенски рамки.
Се е релативно. :D

СтончиС напиша:

Кој може да ни противречи ?

Никој !!
Ама сум го гледал тоа времето во разни равенки, врз основа на тоа време се правени разни обрачуни, прашањето ми беше колку прецизно го мериме ?

Според SI (интернационалниот систем на мерни единици) Една секунда е:
1 s = 9 192 631 770 периоди на осцилаци помеѓу две енергетски нивоа на атомот на Cesium 133 при температура од 0 К (-273,15 C) и без магнетно влијание.
Еталони со вакви атомски часовници (со Цезиум) се чуваат во неколку големи светски градови и се споредуваат, за да се намали и ефектот на различната гравитација.

Националните стандарди за атомските часовници се со дозволена грешка од приближно 10 на (-9) сек. на ден. (0,000 000 001 сек. на ден)
Значи доста прецизно го мериме ние нашето време но пак ќе прашам So What. Во споредба со кого?

А да ќе заборавев. Оваа година на 01.01. во 00:00 ч. го поместивме саатот за една секунда за да се изедначиме со некое UTC ( Coordinated Universal Time ), така викале ѕвездите, дека касниме 1 sec. И...??? :D

А добар пример даде и Хуго Чавез. Сакаше да се разликува од другите и со указ пред некоја година го помести сатот за 15 мин . понапред (во Венецуела) . И пак никому ништо. Луѓето нормално си се навикнаа и се си е нормално.

Во контекст на темата, еве една статија на хрватски јазик со наслов „Побрзи од светлината“.
Статијата може да ја слимнете тука

Интересна тема ,хм...мора да мислам
Јас како некој што појма нема од физика,ќе си размислувам онака :roll:
Се сеќавам на популарното прикажување на теоријата за релативитетот на времето,кога сум со некој што го сакам 2 часа ми поминуваат како 2 минути,а кога некој ми е досаден или омразен 2 минути ми се долги како 2 часа
Во мојот живот одредени периоди биле бавни и релативно мирни,а во некои настанале наеднаш огромни и нагли промени(раѓање на дете,смрт на пријател,растење,доградување на куќа,раѓање на друго дете,многу турбуленции и промени итн...)или во светот како во последно време да се разбранува насекаде,брзината на градење и уништување и на секојдневниот живот се зголемува од ден за ден... а ние си го мериме времето исто 1 час,1 мин.,1 сек....
Времето што е..дали постои само по себе или е едноставно условено од некое тело што се движи во просторот...или има уште некој услов ?