Можеби поради поводот, 11-ти ноември ден на ослободување на град Куманово или пак поради најавата од страна на градоначаликот, нешто као слободно-Куманово а можеби и заради сликите ( во слајд-шоу ) кои цело време одеа на видео бимот, на кои го имаше Ј.Б.Тито и карта на поделената С.Ф.Р.Ј. ( онаа со Србија & Црна Гора ), Бајага својот настап го започна со песната Берлин.Доволни беа само првите 3-4 акорди за да се примети дека нешто тука не штима, па добро, кој е човекот позади микс-пултот, да не е фан на серијата Ало-Ало и да не има сирење во уши.Чика, па не оди тоа така, обично се врши некаква тонска проба пред свирката.Ама во ред, никој не примети, плоштадот се поднаполни и одиме понатаму.Само што почнав да го реконструирам мојот план за времетраењето на мојот престој на мега-концертот, Момчило почна да ме разубедува, Град, одлично одсвирена ствар.БААМ ми се појавиа флешови во главата, ме удри носталгија за ергенлукот, па дури и заиграв.Народот паметен наш, кажал, све што е добро кратко трае.Следуваа лошо одсвирени хитови со на моменти гитарски испади за разлика од синтенсајзерот, кој константно ни удраше во бубрег.Предпоставувам дека клинците и немаат некој репер за концертен звук а богами и не ги ни знаат песните текстуално, за разлика од постарите кумановчани, кои солидно се забавуваа.Најстарите пак нестрпливо чекаа да се заврши оваа бука ( 100 % се согласувам ) и конечно да започне ватрометот ( читај, огномет ) и повремено се меѓусебно запрашуваа, кога оди репризата на шехерезад.Доколку ја игнорирам, новата песна за Куманово која пред концертот беше пуштена 12 пати по ред ( слично на Куманово Куманово во срцето, вашата посета на Куманово ) и доколку не бидам премногу перфекционист по прашање на звукот, оваа вечер беше сосем солидна за една фамилијарна прошетка на градскиот плоштат.Берем децата се изнаиграа.
Замислете, помеѓу останатото, ние кумановчаните го прославувавме и јубилејот
УШТЕ 10 ГОДИНИ ДО ПОЛА МИЛЕНУИМ ПОСТОЕЊЕ НА КУМАНОВО, .. ..
WOW .. .. , па тоа му доаѓа како да читаш саат.
Сре 11 Ное 2009, 8:47 pm by Бе Перо